Placa de aceiro de aliaxe de titanio

A aliaxe de titanio é unha aliaxe composta de titanio como base e outros elementos engadidos.O titanio ten dous tipos de cristais homoxéneos e heteroxéneos: unha estrutura hexagonal densamente embalada por debaixo de 882 ℃ α titanio, o corpo centrado cúbico por riba de 882 ℃ β titanio.

Os elementos de aliaxe pódense clasificar en tres categorías segundo a súa influencia na temperatura de transición de fase:

① Estable α Os elementos que aumentan a temperatura de transición de fase son α Os elementos estables inclúen aluminio, carbono, osíxeno e nitróxeno.O aluminio é o principal elemento de aliaxe da aliaxe de titanio, que ten un efecto significativo na mellora da temperatura ambiente e da resistencia á alta temperatura da aliaxe, reducindo a gravidade específica e aumentando o módulo elástico.

② Estable β Os elementos que baixan a temperatura de transición de fase son β Os elementos estables pódense dividir en dous tipos: isomórficos e eutectoides.Produtos que utilizan aliaxe de titanio Os primeiros inclúen molibdeno, niobio, vanadio, etc;Este último inclúe cromo, manganeso, cobre, ferro, silicio, etc.

③ Os elementos neutros como o circonio e o estaño teñen pouco efecto sobre a temperatura de transición de fase. O osíxeno, o nitróxeno, o carbono e o hidróxeno son as principais impurezas das aliaxes de titanio.Osíxeno e nitróxeno en α Hai unha alta solubilidade na fase, que ten un importante efecto de fortalecemento nas aliaxes de titanio, pero reduce a plasticidade.O contido de osíxeno e nitróxeno no titanio adoita especificarse por debaixo do 0,15~0,2% e do 0,04~0,05%, respectivamente.Hidróxeno en α A solubilidade na fase é moi baixa, e un exceso de hidróxeno disolto en aliaxes de titanio pode producir hidruros, facendo que a aliaxe sexa fráxil.O contido de hidróxeno nas aliaxes de titanio adoita controlarse por debaixo do 0,015%.A disolución do hidróxeno en titanio é reversible e pódese eliminar mediante recocido ao baleiro.